Bitkiler, insan oğluna sunulmuş bir hediyedir. Beslenmenin en temel kavramını oluştururlar ve bitkileri yakından tanımalıyız. G ve H Harflerindeki bitkileri tanıyalım.
G
• Gardenya - Gardenia. (Bitki cinsi): İsmini İskoçyalı botanikçi Alexander Garden 'dan alan, Rubiaceae (kökboyasıgiller) familyasından olan, eski dünyanın tropikal ve yarı tropikal bölgelerinde yetişen ve kokulu beyaz çiçekler açan ağaç türündendir. Garenia jasminoides çok gösterişli bir bitkidir. 60 kadar türü vardır. Güney Çin ve Japonya yerleşimlidir.
• Gazelboynuzu - Lotus corniculatus. (Bitki türü): Baklagiller familyasından, çayırlar ve nemli topraklarda yaşayan çok yıllık otsu bir bitki türüdür. Boyu 40 cm'ye kadar çıkabilen bitkinin çiçek açma dönemleri Mayıs-Ekim aylarıdır. Çiçekleri uzun bir sapın ucunda küme halinde bulunur. Bitkinin arka taç yaprağı yukarı doğru kalkıktır ve böcekler için bir iniş düzlemidir. Bunun sayesinde tozlaşma kolayca sağlanır.
• Gazel otu - Dictamnus albus. (Bitki türü): Sedefotugiller familyasına ait olup başta Güney ve Güneydoğu Avrupa ile Ortadoğu, Türkiye, Türkistan ve Kafkaslar'da yetişir. Genellikle çalılarda, ormanların seyrek olduğu yerler ve bahçelerde yetişir. Gazel otu ve kök yapraklarından nadiren çay yapılır, zira yapraklarına dokununca kaşıntı yapar. Yaprakları Mayıs ayından Ağustos ayına kadar toplanır, kurutulur veya tazesinin tentürü hazırlanır. Kökleri ise Ağustos ayından Ekim ayına kadar sökülerek yıkanır ve kurutulur. Şayet tentürü yapılacaksa taze olarak işlenir. Bilinen diğer isimleri, ak girit otu, geyik otu, girit otu ve yanıcı ot olarak bilinmektedir.
• Gebre otu - Capparis spinosa. (Bitki türü): Capparaceae familyasında dikenli bir bitki türüdür. Özellikle Akdeniz ikliminin olduğu yerlerde yetişse de, Karadeniz sahili dışında tüm bölgelerde görülebilir. İklime göre, Mayıstan itibaren çiçeklenme dönemi sürekli olarak devam ederek Ağustos-Eylül zamanı karpuza benzer meyveler verir. Çiçek açmadan önceki küçük tomurcukları (gebre, kebere, kapari) toplanarak tuzlu suda muhafaza edilir. Gıda, kozmetik, boya ve ilaç sanayinde kullanılan bitki, salamura ya da konserve şeklinde tüketilir. Konserve olarak hazırlanan gebre, turşu salata, pizza üstü, balık ve ev aletleri yanında garnitür olarak yenilmektedir.
• Gebreotugiller - Capparaceae. (Bitki familyası): Gebre otu ve benzeri bitkileri kapsayan familyadır.
• Gecesefası - bak → Akşamsefası. (Bitki türü): Akşamsefasıgiller familyasından, çok yıllık bir süs bitkisi türüdür. Amerika'nın tropik bölgelerinden dünyanın bir çok yerine dağılmış olan akşamsefası çabuk gelişen ve 1 m'ye kadar boylanabilen bir bitkidir. Kısa saplı oval yapraları, eklem yerleri şişkince bir gövdesi, beyaz, sarı, pembe ve kırmızı çiçekleri vardır. Bazen çizgili ve benekli de olabilen çiçekleri akşamüstü açıp, sabahları kapandığı için bitkiye akşamsefası denmiştir. Kalıtım deneylerinde kullanılan köklerin mushil ve solucan düşürücü etkisi vardır.
• Gelincik - Papaver rhoeas. (Bitki türü): Gelincikgiller familyasından, Dünya'da çok geniş bir yayılma alanına sahip bir yıllık bir bitki türüdür. Gelincik hafif bir yatıştırıcıdır. Özellikle taç yapraklarında rhoeadic ve papaveric asitler vardır. Tüm parçalar rhoeadine alkoloidi içerir. Gelincik çiçeğinin yeşil aksamından, tohumlarından ve kırmızı taç yapraklarından, petallerinden yararlanılır. Taç yapraklarından geleneksel olarak gelincik şerbeti yapılır. Bozcaada, gelincik ve gelincikten elde edilen gelincik şerbeti ile ünlüdür.
• Gelincikgiller - Papaveraceae. (Bitki familyası): Papaverales takımına ait bir bitki familyasıdır. Genellikle tek veya çok yıllık otsu, bazen çalı şeklinde bitkilerdir. Kuzey Yarımküre'nin ılıman ve subtropikal bölgelerine yayılmış 26 cins, 250 kadar tür ihtiva eder. Türkiye'de 5 cins ve 50 kadar türü bulunmaktadır.
• Geven - Astragalus. (Bitki cinsi): Baklagiller familyasından, yetiştiği bölgelere göre farklılaşan, 2000 kadar türü bulunan, otsu ve küçük çalı bitkileridir. Tıpta özellikle anavatanı Çin olan, Çin geveni kullanılmaktadır. Gövde veya kökünün üzerinden, bıçakla yapılan çizgilerden akan zamka kitre denir ve başka ilaç yapımında kullanılır. Astragalus mikrocephalus ve Astragalus gummifer Türk kitresi ve Anadolu kitresi olarak bilinir. Tıpta daha çok kullanılan ve hakkındaki araştırmaların en fazla olduğu Astragalus kökü veya Astragalus membranaceous denilen türünün doğal yerleşim alanları, Çin'inKuzey ve Doğu bölgeleriyle Mogolistan ve Kore'dir.
• Geyikboynuzu - Platycerium. (Eğrelti cinsi): Tabiatta 17 türü bulunan Platycerium cinsinin başka süs bitkileri P. grande, P. willinckii'dir. Anavatanı Madagaskar ve Moris adasıdır. İç mekan süs bitkisi olarak yetiştirilebilir. Üretimi spor ve ayırma ile yapılır.
• Gıvışgan otu - Silene vulgaris. (Bitki türü): Karanfilgiller familyasından, 1 metre boylarında, beyaz çiçekler açan, otsu bir bitkidir. Saponinler, organik asitler, flavon ve glikozid içerir. İdrar yolu hastalıklarına iyi gelir ve idrar söktürücü etkiye sahiptir. Güney ve Batı Anadolu'da çiçek açmadan toplanan yaprak ve taze dallar sebze olarak kullanılır. Bitki bütün olarak kurutulduktan sonra sıcak suda demleyerek çayı yapılır. Ayrıca; taze yaprakları yemeklerde ve börek yapımında kullanılır. Süs bitkisi olarak da kullanılmaktadır.
• Gilaburu - Viburnum opulus. (Bitki türü): Adoxaceae familyasından kırmızı renkli, nohut büyüklüğünde meyve veren bir ağaç türüdür. Daha ziyade Kayseri ve civarında yetişir. Bol miktarda su ile yetiştirilir. Acımsı bir tadı vardır. Gilaburu, suyu sıkılarak tüketilir. Bol miktarda şeker karıştırılarak içilen gilaburu suyunun böbrek taşı rahatsızlığına iyi geldiği söylenir.
• Ginseng - Panax. (Bitki cinsi): Büyük kazık köklü çok yıllık otsu bir bitkidir. Bitkinin yaşlı etli ve çatallı kökleri, ilaç olarak kullanıldığından, Çin, Japonya, Kore gibi Uzakdoğu ülkelerinde yabani olarak bulunmasının yanı sıra, kültürü (yetiştirilmesi) yapılmaktadır. Hem Amerikan ginsengi, hem Asya ginsengi kökleri adaptojen, afrodisyak, besleyici uyarıcı , tip II diyabet tedavisinde ve erkeklerde cinsel iktidarsızlıkda ağızdan alınarak kullanılmaktadır. Ayrıca; bitkinin kan basıncını düzenleyici, kalp kuvvetlendirici, kolestrol seviyesini düşürücü, merkezi sinir sistemini uyarıcı, özellikle yorgunluğu giderici ve iştah açıcı özelliği vardır. Çin tıbbının çok meşhur bir bitkisidir. Ginseng yaprakları pahalı olmasada kimi zaman kök gibi kullanılmakta ve çoğu halde kurutulmuş form halinde satılmaktadır. Yapraklarından çay yapılmaktadır.
• Glayöl - Gladiolus. (Bitki cinsi): Süsengiller familyasına ait olup, çok yıllık dayanıklı otsu ve yumrulu bitkinin, Afrika, Asya ile Avrupa'nın ılıman yerlerinde yetişen 180 dolayında doğal ve kültür türü bulunmaktadır. Bitki 30-60 cm kadar boylanabilir. Glayöller en tanınmış soğanlı bitkilerdendir. Güzel kuvvetli kokulu, gösterişli çiçeklere sahip olması nedeniyle, süs bitkisi olarak yetiştirilmekte ve satılmaktadır. Çiçeklenme dönemi Mart-Mayıs ayları arasındadır.
• Gloksinya - Sinningia. (Bitki cinsi): Gesneriaceae familyasına ait anavatanı Brezilya olan Gloksinya iç mekan ve süs bitkisi olarak yetiştirilebilen bir bitkidir. Yaprakları tüylü, iri veya küçük; çiçekleri çok değişik renklerde, kadife gibi tüylü ve borazan şeklindedir. Tabiatta 20 türü bulunan Sinningia cinsinin bitkileri yetiştiriciliğinde önemi olan tek türü S. Speciosa'dır. Sıcak yerlerden hoşlanırlar, bakımı özen isteyen bir çiçek türüdür.
• Göknar - Abies. (Ağaç cinsi): Çamgiller familyasının Abies cinsinden iğne yapraklı, yaz-kış yeşil, boylu orman ağaç türleridir. 40 m'ye kadar boylanabilen göknarlar, kendine özgü formu, gövde kabuğu iğne yaprakları ve hatta kokusu ile çamgiller familyasının diğer türlerinden ayırt edilebilir. Kuzey yarımkürede mutedil (ılıman) iklim bölgelerinin, yüksek dağlık kesimlerinde ve Kuzey Afrika, Himalayalar ve Türkiye'de doğal olarak yetişir. Türkiye'de 213.652 hektar saf göknar ormanı bulunmaktadır.
• Gölevez - Colocasia esculenta. (Bitki türü): Yılanyastığıgiller familyasından, bolca potasyum içeren bir bitkidir. Taro veya kolokas olarak da bilinir. Asya'nın Güney Doğusun'dan Afrika kıtasına ve Pasifik adalarına kadar üretimi yayılmıştır. Gölevez; Asya, Afrika, Orta Amerika ve Pasifik adalarında yaşayan 400-500 milyon insanın temel gıda kaynağıdır. Türkiye'de Antalya'nın Alanya ve Gazipaşa, Mersi'nin Bozyazı, Anamur ilçeleri ve civarında yetişir. Gölevez yaprakları vitamin ve mineraller açısından zengindir. Tiamin, riboflavin, demir, fosfor, çinko, vitamin B6, C, niasin, potasyum, bakır ve mangan açısından zengindir. Yumruları yüksek oranda nişasta ve lif içerir. Yumrularda ve yapraklarda oksalik ait bulunabilir. Bu yüzden bitki kesinlikle pişirmeden yenilmemelidir. Gölevez yumrusunu damak zevkine uygun sunmak için özel pişirme metotları geliştirilmiştir; sınırlı kurutma, haşlama, öğütme, kızartma, rendeleme, fırınlama gibi. Yaprakları ise sarma ve çorba olarak değerlendirilmektedir. Gölevez nişastası, plastik ve kozmetik endrüstrisinde kullanılmaktadır.
• Gözlük otu - Euphraia rostkovina. (Bitki türü): Sıracagiller familyasındandır. Kırlarda kendiliğinden yetişen, 5-20 cm boylanabilen bir yıllık otsu bitkidir. Bu bitkiye bazı yerlerde göz otuda derler. Yaprakları dantel gibi dişlidir. Bitki döktüğü tohumlarıyla çoğalır. Çiçekleri yaz aylarında toplanıp gölge yerde kurutulur ve saklanır. Bu bitki eski hekimlikte göz hastalıklarının tedavisinde çok kullanılmıştır.
• Gözyaşı otu - Coix lacryma-jobi. (Bitki türü): Buğdaygiller familyasından, gövdesi boğumlu,yüksekliği 1-3 cm arasında değişen bir yıllık otsu bitkidir. Anayurdu Asya'nın tropik bölgeleridir. Bitkinin adı içi yenebilen damla biçimindeki sert ve parlak tohumlarından gelir. Kirli beyaz ya da esmer renkte ve 6-12 mm uzunluğundaki bu tohumlardan bazı yörelerde takı ve tespih yapılır.
• Greyfurt - Citrus x paradisi. (Ağaç türü): Sedef otugiller familyasından bugün bir çok çeşit ve kültür formları yetiştirilen, yaprak dökmeyen meyve türüdür. Meyvelerinden gıda olarak istifade edilir. C vitamini bakımından zengindir. Meyve kabuklarından marmelat yapılır. Meyvelerinin çekirdekli ve çekirdeksiz cinsleri bulunur. Hazmı kolaylaştıran ve kabızlığı önleyen greyfurt mikropları öldürme özelliği ile faydalı bir besindir. 1750'li yıllarda ortaya çıkmış doğal hibrid bir türdür. En çok greyfurt üretimi yapan ülke Amerika'dır. Yapılan araştırmalar grayfurt suyunun bazı ilaçların etkilerini arttırdığı ve o nedenle ölümle sonuçlanabilecek zararlı yan etkiler ( zehirlenme gibi) ortaya çıkardığını gösterdi. Bu nedenle ilaç kullanan kişilerin greyfurt suyu içmemeleri önerilmektedir.
• Gül - Rosa. (Bitki cinsi): Gülgiller familyasının Rosa cinsinden güzel kokulu bitki türleridir. Anavatanı Anadolu, İran ve Çin olup, başka yerlerde de yetişmektedir. Çok güzel ve kıymetlidir. Park ve bahçelerin süslenmesinde kullanıldığı gibi odaları, balkon ve terasları süsler. Kesme çiçekçilikte çok talep edilen bir çiçektir. Türkiye'de yetişen 25 kadar yabani tür vardır. Oysa, kültür bitkisi olarak yetiştirilen türleri çok daha fazladır. Isparta, yağ ya da Şam gülü denilen (R. de mascena) gibi bazı güzel kokulu gül türleri çiçeğinin taç yapraklarında uçucu yağ (gül yağı), tanen, galik asit, kuersitrin, anthosyanin ve diğer bazı yağlar bulunur. Bu taç yapraklarının damıtılmasıyla elde edilen gül yağı, parfümeri endüstrisinde yoğun şekilde kullanılır. Ayrıca, taç yapraklarının damıtılmasıyla elde edilen ve piyasalarda satılan gül suyu da yapılır. Böyle güzel kokulu yaprakları bazı yerlerde salata ve pastalara konur. Şurubu, sirkesi, reçeli yapılarak tüketilir. Türkiye'nin tarımda önemli bir dışsatım ürünüdür.
• Gülgiller - Rosaceae. (Bitki familyası): 100-120 cins içinde sınıflandırılmış 3,000-4,000 türü içeren, büyük bir bitki familyasıdır. Gülgiller, geleneksel olarak 4 alt familyaya ayrılır; Amygdaloideae, Maloideae, Rosoideae ve Spiraeoideae. Bu alt familyaların ayrımında birincil önemi olan değerlendirme unsuru, familyaya dahil bitkilerin meyvelerinin yapısıdır ancak bu yaklaşım evrensel olarak kabul görmemektedir. Yakın tarihli çalışmalar, bu 4 alt familyadan bazılarının tek ırklı olmadığını göstermiştir ve gülgiller familyasının sınıflandırma yapısı da çözülmeyi beklemektedir.
• Gülhatmi - Alcea rosea. (Bitki türü): Ebegümecigiller ( Malvaceae) familyasından çok yıllık otsu, çiçekli bir bitkidir. 2-2,5 m'ye kadar boylanabilir. Beyaz, pembe, mor, sarı, kırmız çiçekleri olabilir. Gül hatminin sadece çiçeklerinden çay ve naturel ilaç yapmak için istifade edilir, diğer kısımları pek kullanılmaz. Balgam söktürücü, tahrişi önleyici, hafif ağrı dindirici, iltihapları önleyici ve kramp çözücü özelliklere sahiptir. Anavatanı Çin olmasına karşı, günümüzde gülhatmiler Asya ve Avrupa'nın pek çok yerinde doğal olarak yetişmekte ya da kültürleri yetiştirilmektedir. Bahçelerde duvar, çit ve bina kenarlarına dikilen gülhatmiler çok güzel duran bahçe çiçekleridir. Hatmi ve ebegümeciyi kaynattığımız zaman oluşan kıvamlı su saçımızı yumuşatmada etkilidir.
• Gürgen - Carpinus. (Ağaç cinsi): Betulaceae (huşgiller) familyasından, Carpinus cinsini oluşturan girintili, grimsi kabuklu gövdelere sahip ağaç ya da ağaçcıklardır. Yaklaşık 1 cm uzunluğunda, sivri uçlu ve sert kabuklu meyveleri , yaprağı andıran üç toplu bir meyve örtüsüyle kaplıdır. Trakya, Ege, Marmara Bölgesi, Kuzey Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde yayılış gösterir. Genellikle Kuzey ve Güney kıyı bölgelerimizin karışık ormanlarında bulunur. Türkiye'de adi gürgen ve doğu gürgeni olmak üzere 2 tür bulunur.
H
• Halep çamı - Pinus halepensis. (Ağaç türü): Çamgiller familyasından, Akdeniz bölgesine özgü bir çam türüdür. Fas, İspanya, Güney ve Kuzey Fransa, İtalya, Hırvatistan, Batıda Yunanistan, Kuzey Libya ve Güney Türkiye'de yayılış gösterir. Orta büyüklükte bir ağaçtır. 15-25 m'ye kadar boy yapar. Kozalaklar dar konik 5-10 cm uzunluğunda olup gençken kapalıdır. Halep çamı, kanarya çamı, kızıl çam ve sahil çamı ile karışık bükler oluşturur. Bazı uzmanlar tarafından kızıl çamın bir alt türü olarak kabul edilir.
• Hanımeli - Lonicera. (Bitki cinsi): Caprifoliaceae familyasına ait çalı veya sarmaşık gurubundan bir bitkidir. Yaklaşık 180 türü vardır; bunun 100 kadarı Çin'dedir. Avrupa ve Kuzey Amerika'da 20'şer türü vardır. Ençok bilinen türleri; Avrupa hanımelisi, Japon hanımelisi, beyaz hanımeli, Mercan hanımelisi,Trompet hanımelisidir. Türleri çoğu hoş kokulu, yenilebilen nektar üreten, çan şeklinde çiçeklere sahiptir. Meyvesi çok çekirdekli, mavi ya da sihay çitlenbik şeklindedir, çoğu türdeki meyveleri hafif zehirli olmakla beraber birkaçı (Lonicera caerulea) yenilebilir meyvelere sahiptir. Bitki bazı Lepidoptera türlerinin larvaları tarfından yenilir.
• Hardal - (Bitki türleri): Turpgiller familyasından, tohumları baharat olarak kullanılan, sarı çiçekli otsu bir bitkidir. On kadar farklı türü olmasına karşın üç ana türü genelde baharat olarak bilinir ve kullanılır. Bunlar; beyaz, siyah ve kırmızı hardaldır. Kırmızı hardal hint hardalı olarakta adlandırılır. Türkiye'de hardal yaygın olarak kullanılan bir baharat değildir. Piyasada bulunabilecek hardal sosları genellikle yerli veya ithal Amerika tipi hardallardır. Tatlıdan acıya ve keskin kokuludan yumuşak tatlara kadar hardal sosları bulmak mümkündür. Et yemeklerinde, özellikle ev etlerinden yapılan yemeklerde, yumurta ve sebzelerden yapılan salatalarda da hardal sosu kullanılabilir. Bu soslar bütün haldeki hardal tohumları turşu salamuralarında, et ve deniz ürünleri pişirmede kullanılabilir. Lahana turşusu ve yağlı salamuraları tatlandırmak için kullanılır. Toz hardal da içeceklere, ızgara sosları, fırınlanmış sebzeler ve yumurtalarda kullanılır.
• Hasekiküpesi - uilegia vulgaris. (Bitki türü): Düğün çiçeğigiller familyasından olup, bilimsel adı Aquilegia'dır. Her renkten yalınkat ve katmerli çiçekli çeşitleri ve birbirine benzemeyen şekillerde açan çok çeşitleri olan bir bahçe süs bitkisidir. Kesme çiçekçilikte önemlidir. Bakımı, yetiştirilmesi çok kolaydır. Hasekiküpesi Kuzey yarımkürede Avrupa, Asya ve Amerika kıtalarında çeşitleri doğal olarak bulunur.
• Haşhaş - Papaver somniferum. (Bitki türü): Gelincik türler familyasından, Papaver cinsini oluşturan bir, iki ya da çok yıllık bitki türleridir. Anavatanı Doğu Akdeniz'dir. Hindistan ve Anadolu'da çok eskiden beri tarımı yapılmaktadır. Haşhaşın kapsülünden afyon adlı uyuşturucu, tohumlarından da haşhaş yağı adı verilen yenilebilir yağ çıkarılır. Haşhaş yağı kaliteli, yemeklik bitkisel bir yağdır. Tohumların yağı çıkartıldıktan sonra kalan küspe hayvan yemi olarak kullanılır ve hayvanın sütündeki yağ oranını arttırır. Meyve kabuğundan 20 kadar alkaloid elde edilir. Bunlar afyon türevleri olan, morfin kodein, narkotin, papaverin gibi uyuşturucu olarak ve tıptada kullanım alanı olan maddelerdir. Haşhaş cinsinin yaklaşık 50 türünden 30 kadarı Türkiye'de yetişir. Papaver Somniferum bunların en önemlisidir. Türkiye'nin Orta Anadolu ve Karadeniz Bölgelerinde, en çok Afyonkarahisar, ardından Uşak, Denizli, Eskişehir, Kütahya, Isparta, Hatay (yasa dışı olarak), Konya, Burdur illerinde yetiştirilir. Uyuşturucu üretiminde de kullanılabilmesi nedeni ile haşhaş üretimi kontrollü olarak yapılmaktadır.
• Havaciva otu - Alkanna tinctoria. (Bitki türü): Köklerinden kırmızı renkli boya maddesi elde edilen bir hodangiller (Boraginacee) familyasındandır. 10-30 cm uzunluğunda mavi çiçekli çok yıllık otsu bir bitkidir. Anavatanının Akdeniz Bölgesi olduğu sanılmaktadır.
• Havuç - Daucus carota. (Bitki türü): Maydanozgiller familyasından, koni biçimindeki etli kökü için sebze olarak yetiştirilen iki yıllık otsu bir kültür bitkisidir. Akdeniz ülkelerinde, Afika, Avustralya, Yeni Zelanda ve Amerika'da çok yaygın olan bir sebzedir. 60 kadar türü bilinmektedir. Havuç A vitamini bakımından çok zengindir. Aynı zamanda diğer vitamin ve besin maddelerine de sahiptir. Havuca rengini karoten verir. En yaygın olan türleri Daucus sativus ve Daucus carota'dır. Türkiye üretiminin 60'ı Ankara Beypazarında gerçekleştirilmektedir. Türkiye'de yörelere göre; gelinparmağı, pürçüklü, balkamış, deper otu, yerebatan, yer otu, yerekaçan, kızıl ot gibi değişik isimlerde kullanılır.
• Hıyar - Cucumis sativus. (Bitki türü): Kabakgiller familyasından bir bitki türü ve meyvesine verilen ad. Anayurdunun Kuzey hindistan olduğu sanılan bitkinin tarımı çok eski dönemlerden beri yaygın olarak yapılmaktadır. Besin değeri düşük bir sebze olan hıyarın en çok salata (ki bazıları adına salatalık der) ve turşusu yapılır. Tohumlarından kurt düşürücü olarakta yararlanılır; bazik özellikteki öz suyu çeşitli kozmetik ürünlerinin bileşimine girer. 100 gr. Taze hıyarın içerdiği besin değerleri şunlardır; 15 kalori;0.9 gr. Protein;3,4 gr. Karbonhidrat;0 kolestrol; 0,1 gr. Lif; 27 mgr. Fosfor; 2 mgr. Kalsiyum;1.1 mgr. Demir;6 mgr. Sodyum; 160 mgr. Potasyum; 11 mgr. Magnezyum; 250 IU. A vitamini;0,03 mgr. B1 vitamini;0,04 mgr. B2 vitamini;0,2 mgr.B3 vitamini;0,042 mgr. B6 vitamini;67 mcgr. Folik asit ve C vitamini; 11 mgr.
• Himalaya sediri - Cedrus deodora. (Ağaç türü): Çamgiller familyasından, Batı Himalaya'larda yetişen bir sedir türüdür. 50-60 m boy ve 3m'den fazla çap yapabilir. İğne yapraklar uzun (3-5 cm) ve yeşildir. Bu yaprakların aşağıya doğru sarkık olması ile diğer türlerden ayrılır. Pramidal görünüşlüdür. Kozalıkları 7-10 cm boyundadır. Soğuklara karşı hassastır.
• Hurma - Phoenix daetylifera. (Bitki türü): Palmiyegiller familyasından dekoratif yapraklı bir palmiye türüdür. Palmiyeler gibi tropikal, ılıman ve çöl ikliminin görüldüğü yerlerde yetişir. Türkiye'de Akdeniz ikliminin olduğu yerlerde yetişir. Kuvvetli ve dengeli bir gübrelemeye gereksinim duyar. Besleyici değeri oldukça yüksek olan hurma en temel vitaminler açısından oldukça zengindir. Özelliklede B9 vitamini yani folik asit ve proteinleri bünyesinde barındırır. Ayrıca kalsiyum, magnezyum, fosfor, potasyum, demir, sodyum mineralleri ile meyve şekeri açısından da zengin bir besindir. Bedensel zihinsel yorgunluğu azaltır. Vücuda kuvvet ve enerji verir. Cinsel gücü arttırır. Kansızlığa iyi gelir , kan yapıcıdır. Karaciğeri güçlendirir. Hamile ve yeni doğum yapmış olanların kendilerini toparlamasına çok yardımcı olur. Hamile kadının bebeğini besler, yapısındaki potasyum çocukların büyümesini sağlar. Ayrıca anne sütünü arttırır. Sindirimi kolaylaştırır ve kabızlığa iyi gelir. Yaşlanmayı geciktirir. Vücut ve kemik gelişimini destekler ve kemikleri güçlendirir.
